تاریخچه توسعه ایمپلنتولوژی

15 ژوئن 2023

تاریخچه بازسازی دندان از دست‌رفته و جایگزینی آن با ایمپلنت، با کشف دانشمند و محقق سوئدی، پروفسور پر-اینگوار برانمارک آغاز می‌شود. در سال 1967، پس از 15 سال تحقیقات کلینیکی، برانمارک کشف کرد که می‌توان ایمپلنت‌های تیتانیومی را بدون ایجاد عوارض جانبی در بافت استخوان انسان کاشت. این کشف، پایه‌گذار روش مدرن ایمپلنت‌های دندانی شد. پروفسور برانمارک یافته‌های خود را در کنفرانسی که در سال 1968 در سوئد برگزار شد، به عموم ارائه داد. از این زمان، او درمان بی‌دندانی (ادنتیا) را از طریق ثابت کردن پیچ‌های تیتانیومی در استخوان فک آغاز کرد.

تاریخچه “کشف” ایمپلنت

از سال 1965، پروفسور برانمارک توانایی بازسازی مغز استخوان و بافت‌های استخوانی پس از آسیب را مورد مطالعه قرار داد. برای بررسی گردش خون در بافت‌های استخوانی، او دوربین مینیاتوری اپتیکی را به استخوان ران خرگوش به‌صورت جراحی متصل کرد. با در نظر گرفتن مقاومت تیتانیوم در برابر تأثیرات شیمیایی و خوردگی و با توصیه همکاران، او دوربین را از تیتانیوم ساخت.

در مراحل اولیه آزمایش‌ها، اولین “اتفاق” که توجه برانمارک را جلب کرد، این بود که محفظه تیتانیومی به استخوان خرگوش چسبیده و نمی‌توانست جدا شود. این “شفای معجزه‌آسا” پایه‌ای برای روش‌های مدرن ایمپلنت دندان شد.

با وجود این موفقیت‌ها، دندانپزشکان موسسات پیشرفته اروپایی با شک و تردید به این کشف نوآورانه نگاه کردند، خصوصاً به این دلیل که برانمارک دندانپزشک حرفه‌ای نبود. به بیان دیگر، برای سال‌ها، پروفسور برانمارک تنها با انتقادهای تند روبرو بود و هیچ صحبتی از کاربرد عملی این کشف به میان نیامد.

نقطه پایان این انتقادهای بی‌اساس و بی‌اعتمادی در سال 1982 رقم خورد. در این زمان، دانشمند کانادایی جورج زارب که فعالیت اصلی‌اش مطالعه ریشه‌های مصنوعی دندان بود، درباره تحقیقات برانمارک اطلاعاتی به دست آورد. جورج زارب بلافاصله به سوئد رفت، با پروفسور برانمارک تحقیقات انجام داد و او را متقاعد کرد که کشف خود را به جامعه علمی جهانی ارائه دهد. برای این منظور، زارب، برانمارک را به یک کنفرانس دندانپزشکی در تورنتو دعوت کرد.

برانمارک که از انتقادهای همکاران اروپایی، به‌ویژه سوئدی خود ناامید شده بود، ابتدا تمایلی به سخنرانی در کنفرانس نداشت. با این حال، زارب به‌طور شخصی بسیاری از دانشمندان معروف را به این کنفرانس دعوت کرد تا بتوانند به یافته‌های برانمارک گوش دهند و با اختراع او آشنا شوند.

در طول کنفرانس مشخص شد که این کشف واقعاً پدیده‌ای فوق‌العاده است که آینده ایمپلنتولوژی و دندانپزشکی را برای همیشه تغییر خواهد داد. پس از این کنفرانس، دندانپزشکان بیش از 10 کشور بلافاصله به مطالعه “استخوان‌پذیری” (Osteointegration) و اجرای آن در عمل پزشکی پرداختند. دانشمندان و دندانپزشکان از رشته‌های مختلف نیز بلافاصله این موضوع را مورد توجه قرار دادند.

ایمپلنت و ایمپلنتولوژی امروز

امروزه، علاوه بر پر کردن فضای خالی ناشی از دندان از دست‌رفته، یکی از مهم‌ترین مزایای ایمپلنت دندانی این است که ظاهر آن شبیه دندان طبیعی بوده و با دهان بیمار به‌طور کامل هماهنگ است. تاج سرامیکی (چینی) که به پیچ فلزی متصل می‌شود، رنگ و درخشندگی دندان طبیعی را کاملاً بازتولید می‌کند. به همین دلیل، با چشم غیرمسلح نمی‌توان بین دندان طبیعی و مصنوعی تفاوتی قائل شد.

یک ایمپلنت مدرن از سه بخش تشکیل شده است:

• یک ریشه تیتانیومی مصنوعی که در استخوان ادغام می‌شود.
• اباتمنت ایمپلنت که تاج مصنوعی را به ریشه تیتانیومی متصل می‌کند.
• یک تاج که از نظر ظاهری شبیه دندان طبیعی است.

علاوه بر رفع نقص‌های ظاهری، جایگزینی دندان از دست‌رفته با ایمپلنت نقش مهمی در حفظ سلامت عمومی و بهداشت حفره دهانی ایفا می‌کند. زیرا ایمپلنت‌ها، همراه با تأثیر ظاهری، عملکرد سیستم فک و صورت را بهبود داده و از تجمع باقی‌مانده‌های غذا در محل دندان ازدست‌رفته جلوگیری می‌کنند.

کلینیک دندانپزشکی “بلیتس دنتال - کاخابر خاربابا” توصیه می‌کند از آخرین دستاوردها و کشفیات علم دندانپزشکی مدرن استفاده کرده و دندان ازدست‌رفته خود را با ایمپلنت تیتانیومی جایگزین کنید و از یک لبخند جذاب هالیوودی برای مدت طولانی لذت ببرید.

برای رزرو نوبت، مشاوره و کسب اطلاعات دقیق درباره شرایط اقساط دندانپزشکی، با شماره زیر  تماس بگیرید.